سفارش تبلیغ
صبا ویژن
همه دانش به کار بستن آن است . [امام علی علیه السلام]
السلام علیک یا ثارالله
 
 RSS |خانه |ارتباط با من| درباره من|پارسی بلاگ
»» شب آرزوها!

خدایا!

ذهنم پریشان است،

قلبم بی قرار رسیدن منجیی است،

افکارم شوریده اند و

درمانده ام ...

پس رشته زندگی ام را

به دست امن تو می سپارم

... توفان می خوابد

و آرامش تو، حکم فرما می شود.

ای منجی از پا افتادگان دستم را بگیر. 

  

آری شبی دیگر در پیش است و آن شب اولین شب جمعه شهرالله است. امشب آرزوهای خوب را داریم آرزوی شما چیست؟!

در بخش نظرات آرزوهای خود را بنویسید شاید راهگشایی برای انتخاب بالاترین آرزو باشد.

انشاالله....

لیله الرغائب

لیله الرغائب اولین شب جمعه ماه رجب است که برای آن اعمال و فضایل بسیاری نقل کرده اند که از آن جمله می توان به روزه
پنجشنبه و استغفار زیاد اشاره
کرد.


براى لیله الرغائب ، عملى از حضرت رسول‏صلى الله علیه وآله وارد شده با فضیلت بسیار که سیّد در اقبال و علّامه در اجازه بنى زهره
نقل کرده‏اند از جمله فضیلت آن : گناهان بسیار بسبب این عمل آمرزیده شود و آنکه هر که این نماز را بگذارد چون شب اوّل قبر او شود

حقّ تعالى بفرستد ثواب این نماز را بسوى او به نیکوتر صورتى با روى گشاده و درخشان و زبان فصیح.


کیفیت آن چنان است که :
روز اولین پنجشنبه ماه رجب را روزه میدارى
چون شب جمعه داخل شود ما بین نماز مغرب و عشاء
دوازده رکعت نماز مى‏گذارى هر دو رکعت به یک سلام
و در هر رکعت از آن یک مرتبه حمد و سه مرتبه اِنَّا اَنْزَلْناهُ
و دوازده مرتبه قُلْ هُوَ اللَّهُ اَحَدٌ
مى‏خوانى
و چون فارغ شدى از نماز
هفتاد مرتبه مى‏گوئى اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى‏ مُحَمَّدٍ النَّبِىِّ الْأُمِّىِّ وَعَلى‏ آلِهِ
پس به سجده مى‏روى
و هفتاد مرتبه مى‏گوئى سُبُّوحٌ قُدُّوسٌ رَبُّ الْمَلائِکَةِ وَالرُّوحِ
پس‏سر ازسجده برمیدارى
وهفتاد مرتبه مى‏گوئى :
رَبِّ اغْفِرْ وَارْحَمْ وَتَجاوَزْ عَمَّا تَعْلَمُ اِنَّکَ اَنْتَ الْعَلِىُّ الأَعْظَمُ
پس باز به سجده مى‏روى
و هفتاد مرتبه مى‏گوئى سُبُّوحٌ قُدّوُسٌ رَبُّ الْمَلائِکَةِ وَالرُّوحِ

پس حاجت خود را مى‏طلبى که انشاءاللَّه برآورده خواهد شد.




نوشته های دیگران ()
نویسنده متن فوق: » علیرضا ( پنج شنبه 86/4/28 :: ساعت 10:46 عصر )
»» شهادت امام علی النقی (ع)

 

در سوم رجب سال 254 هجری قمری,حضرت امام علی النقی (ع) دهمین ستاره درخشان آسمان ولایت و امامت به درجه رفیع شهادت نایل آمدند.
مشهورترین القاب ایشان نقی و هادی است.
امام علی النقی (ع) در هشت سالگی پدر بزرگوار خود را از دست دادند و از آن هنگام هدایت و ارشاد امت مسلمان را به عهده گرفتند.
متوکل خلیفه ستمگر عباسی که از قدرت و نفوذ علویان در مدینه بیم داشت,امام علی النقی را به سامرا منتقل کرد و مدت 11 سال امام و ولی مسلمانان را در این شهر تحت نظر قرار داد.در این مدت,عوامل خلیفه ستمگر عباسی,چندین بار از امام علی النقی (ع) باز جویی کردند و سر انجام معتز دیگر خلیفه ستمگر عباسی,امام علی النقی را با زهری مهلک به شهادت رساند.
حضرت امام علی النقی (ع) به هنگام شهادت نزدیک به 41 سال از عمر مبارکشان می گذشت و از این مدت 32 سال را به امامت گذرانده بودند.

بین مداحا اصولا رسم شب تولد یا شهادت هر امامی میگن دلارو ببرید تو حرمش.
اما امشب دلارو باید تو کدوم حرم برد یا صاحب الزمان............
 



نوشته های دیگران ()
نویسنده متن فوق: » علیرضا ( سه شنبه 86/4/26 :: ساعت 10:44 عصر )
»» خواص زمین کربلا

 

از برای آن تربت شریفه خصایصی است :

۱- از کعبه معظمه هم اشرف است چنانکه در خبر است بلکه بعضی گفته اند که از نجف هم اشرف است یعنی ما عدای اصل مرقد امیر المومنین ( علیه السلام  ) .

۲- این زمین را خداوند خلق نمود پیش از کعبه به بیست و چهار هزار سال و آن را مبارک و پاکیزه کرد چنانکه در روایات معتبره وارد است .

۳- این زمین همیشه مبارک و پاکیزه بود و خواهد بود تا اینکه خداوند آنرا بهتر از زمینهای بهشت قرار دهد و بهترین منازل و مساکن اولیاء خدا در آن باشد چنانکه در روایت است

۴- الآن این زمین از زمینهای بهشت است چنانکه در روایت است

۵- از حضرت سجاد ( علیه السلام ) مروی است که چون زلزال قیامت شود کربلا را بلند کنند با تربت نورانی با صفا پس در بهترین ریاض بهشت گذارند که نور آن در بهشت نمایان باشد مانند ستاره درخشان که دیدگان را بزند وآن زمین ندا کند که منم آن زمین مبارک و پاکیزه که در برداشتم جسد حضرت سید الشهدا و سید شباب اهل بهشت را .

۶- تسبیح کردن با دانه های آن تربت ثوابش هفتاد برابر است .

۷- گردانیدن دانه ها ثواب تسبیح کردن را دارد .

۸- هرگاه تسبیحی از آن تربت در دست گیرد و اول روز بگوید " اللم انی اصبحت اسبحک و احمدک عدد ما ادیر به سبحتی " : { یعنی : خداوندا ! من با این تسبیح و تهلیل تو صبح کردم به تعدادی که تسبیحم را می چرخانم تو را سپاس می گویم } پس تا شام از برای او ثواب تسبیح کردن نوشته می شود و همچنین اگر در وقت خواب بخواند آن دعا را و تسبیح را در زیر سرگذارد همین خاصیت را دارد چنانکه در حدیث حضرت سجاد ( علیه السلام ) است .

  

۹- سجده بر خاک مقدس حجابهای هفتگانه را پاره می کند و مراد یا نفوذ و صعود به سواوات سبع است یا مراد حجابهای معاصی است که مانع اند از قبول اعمال جنانکه در روایت معاذ ابن جبل است و ایضا سجود بر آن نور می دهد ارضین سبع را .

۱۰ - خوردن خاک و گل حرام است و در روایتی است که آن مانند لحم خنزیر است مگر خاک قبر شریف به جهت استشفاء به شرائطی که در محلش مذکور است و عمده آن شرایط نیت صادق است ، دعا خواندن و مهر کردن بر آن ، تا اینکه به مس أجنه و شیاطین نرسیده ، اثرش زائل نشود .

۱۱- نگاه داشتن آن خاک مطهر سبب امن از مخاوف است اگر به این نیت بردارند .

۱۲- گذاشتن از خاک از خاک در متاع تجارت سبب برکن آن می شود

۱۳- مستحب است کام طفل را با ان بردارند تا اینکه ایمن شود از صدمات .

۱۴ - هرگاه آن را در قبر گذارند سبب امان میت می شود از عذاب .

۱۵ - دفن در آن زمین مقدس سبب دخول بهشت است بدون حساب .

۱۶ - چون ملائک بهشت به زمین نازل می شوند حور العین از ایشان خواهش می کند که از تربت طاهره به جهت ایشان هدیه ببرند که به آن متبرک شوند .

۱۷- در این زمین مقدس طبق روایات معتبری قبل از شهادت آن حضرت ۲۰۰ نبی و ۲۰۰ وصی و۲۰۰ سبط که همه شهید شده اند دفن شده است .



نوشته های دیگران ()
نویسنده متن فوق: » علیرضا ( دوشنبه 86/4/18 :: ساعت 3:59 عصر )
»» ولادت پرشکوه حضرت فاطمه (س)‏

فاطمه بضعة منى و هى نور عینى و ثمرة فؤادى و روحى التى بین جنبى و هى الحوراء الانسیة:

«فاطمه پاره تن من است، و نور چشمان من، و میوه دلم و روح من است و او حورى انسان صفت است»

* * *

پیامبر اسلام(ص) در آن سال که سال پنجم بعثتش بود در سختترین شرائط و حالات به سر مى‏برد.

اسلام منزوى بود، و مسلمانان اندک نخستین، شدیداً تحت فشار.

محیط مکه بر اثر شرک و بت پرستى و جهل و خرافات و جنگهاى قبایل عرب و حاکمیت زور و بینوائى توده‏هاى مردم، تیره و تار بود.

پیامبر(ص) به آینده مى‏اندیشید، آینده‏اى درخشان از پشت این ابرهاى سیاه و ظلمانى، آینده‏اى که با توجه به اسباب عادى و ظاهرى بسیار دور دست و شاید غیر ممکن بود.

در همین سال حادثه بزرگى در زندگى پیامبر رخ داد، به فرمان خدا براى مشاهده ملکوت آسمانها به معراج رفت، و به مصداق «لنریه من آیاتنا الکبرى» آیات عظیم پروردگار در پهنه بلند آسمان را با چشم خود دید، و روح بزرگش بزرگتر شد، و آماده پذیرش رسالتى سنگیت‏تر توأم با امید بیشتر.

در روایتى از اهل سنت و شیعه - که هر دو بر آن تأکید دارند - مى‏خوانیم: پیامبر(ص) در شب معراج از بهشت عبور مى‏کرد، جبرئیل از میوه درخت طوبى به آن حضرت داد، و هنگامى که پیامبر(ص) به زمین بازگشت نطفه فاطمه زهرا سلام اللّه علیها از آن میوه بهشتى منعقد شد.

لذا در حدیث مى‏خوانیم که پیامبر(ص) فاطمه سلام اللّه علیها را بسیار مى‏بوسید، روزى همسرش عایشه بر این کار خرده گرفت، که چرا اینهمه دخترت را مى‏بوسى؟!

پیامبر(ص) در جواب فرمود:

«من هر زمان فاطمه را مى‏بوسم، بوى بهشت برین را از او استشمام مى‏کنم».

و به این ترتیب این مولود بزرگ از عصاره پاک میوه‏هاى بهشتى و از پدرى همچون پیامبر(ص)، و مادر ایثارگر و فداکارى همچون «خدیجه» در روز بیستم جمادى الثانى گام به دنیا نهاد، و طعن و سرزنشهاى مخالفین که پیامبر را بدون «نسل جانشین» مى‏پنداشتند، همگى نقش بر آب شد، و به مضمون سوره «کوثر» فاطمه زهرا چشمه جوشان براى ادامه دودمان پیامبر و ائمه هدى و خیر کثیر در طول قرون و اعصار، تا روز قیامت شد.

این بانوى بهشتى (ص) نام داشت که هر کدام از دیگرى پر معنى‏تر بود: 1- فاطمه، 2- صدیقه، 3- طاهره، 4- مبارکه، 5- زکیه، 6- راضیه، 7- مرضیه، 8- محدثه، 9- زهرا و هر یک بیانگر اوصاف و برکات وجود پربرکت او است.

همین بس که در نام معروفش «فاطمه» بزرگترین بشارت براى پیروان مکتبش نهفته است، چرا که «فاطمه» از ماده «فطم» به معنى جدا شدن، یا باز گرفتن از شیر است، و طبق حدیثى که از پیامبر گرامى اسلام(ص)‏ روایت شده به امیر مؤمنان على(ع) ‏ فرمود:

«مى دانى چرا دخترم، فاطمه نامیده شد؟

عرض کرد:

بفرمائید.

فرمود:

براى آنکه او و شیعیان و پیروان مکتبش از آتش دوزخ باز گرفته شده‏اند»!

از میان نامهاى او نام «زهراء» نیز درخشندگى و فروغ خاصى دارد، از امام صادق(ع) پرسیدند:

چرا فاطمه را «زهراء» مى‏نامند؟

فرمود:

«زیرا زهراء به معنى درخشنده است و فاطمه چنان بود که چون در محراب عبادت مى‏ایستاد و نور او براى اهل آسمانها پرتو افکن مى‏شد، همانگونه که نور ستارگان براى اهل زمین [پرتو افکن است‏]. لذا زهراء نام نهاده شد».

هنگامى که خدیجه زنى با شخصیت و معروف به بزرگى بود، با پیامبر اسلام(ص) ‏ ازدواج کرد زنان مکه از او قطع رابطه کردند، و گفتند: او با جوان تهى دست و یتیمى ازدواج کرده و شخصیت خود را پائین آورده است!

این وضع همچنان ادامه یافت تا اینکه خدیجه باردار شد و جنینش کسى جز فاطمه زهرا نبود.

به هنگام وضع حمل به سراغ زنان قریش فرستاد و از آن‏ها خواست که در این ساعات حساس و پردرد و رنج به یارى او بیایند و تنهایش نگذارند، اما او با این پاسخ سرد و درد آلود روبرو شد که:

«تو سخن ما را گوش نکردى، با یتیم ابوطالب که مالى نداشت ازدواج نمودى، ما نیز به کمک تو نخواهیم شتافت»!

خدیجه با ایمان، از این پیام زشت و بى معنى سخت غمگین شد، اما در اعماق دلش نور امیدى درخشید که خدایش او را در اینحال تنها نخواهد گذاشت.

لحظات سخت و بحرانى وضع حمل آغاز شد، او در محیط خانه تنها بود، و زنى که او را کمک کند وجود نداشت، قلب او فشرده‏تر مى‏شد، و امواج خروشان بى مهریهاى مردم روح پاکش را آزار مى‏داد.

ناگهان برقى در افق روحش درخشید، چشم بگشود و چهار زن را نزد خود دید، سخت نگران شد. یکى از آن چهار زن صدا زد:

نترس و غمگین مباش. پرودرگار مهربانت ما را به یارى تو فرستاده است ما خواهران توایم.

من ساره‏ام!

و این یک آسیه همر فرعون است که از دوستان تو در بهشت خواهد بود.

آن دیگر مریم دختر عمران.

و این چهارمى را که مى‏بینى دختر موسى بن عمران، کلثوم است!

ما آمده‏ایم که در این ساعت یار و یاور تو باشیم.

و نزد او ماندند تا فاطمه بانوى اسلام دیده به جهان گشود.

آرى به مصداق‏

ان الذین قالوا ربنا اللّه ثم استقاموا تتنزل علیهم الملائکة الاتخافوا و لاتحزنوا».

کسانى که بگویند پروردگار ما اللّه است، فرشتگان بر آن‏ها نازل مى‏شوند و مى‏گویند نترسید و اندوهى به خود راه ندهید»

در اینجا نیز علاوه بر فرشتگان، ارواح زنان با شخصیت جهان به یارى خدیجه با ایمان و پر استقامت شتافتند.

تولد این مولود خجسته آنچنان پیامبر(ص) را خشنود کرد که زبان به مدح و ثناى پرورگار گشود، و زبان بدخواهان که او را ابتر مى‏خواندند، براى همیشه کوتاه شد.

خداوند مژده این مولود پربرکت را در سوره کوثر به پیامبرش داد و فرمود:

انا اعطیناک الکوثر.

فصل لربک وانحر

ان شانئک هو الابتر»:

ما سرچشمه جوشان خیر کثیر را به تو بخشیدیم.

اکنون که چنین است، براى پرودگارت نماز بجاى آور و تکبیر گو!

مسلماً دشمن تو، ابتر است!


1. ریاحین الشریعه، جلد1، صفحه .21
2. این حدیث را با مختصر تفاوتى «سیوطى» در درالمنثور و «طبرى» در ذخائر العقبى و «على بن ابراهیم» در تفسیر خود نقل کرده‏اند. گرچه معروف است که معراج در سالهاى آخر توقف پیامبر(ص) در مکه بوده، ولى به طورى که از بعضى از روایات استفاده مى‏شود معراج مکرر اتفاق افتاده است، بنابراین منافاتى با تولد بانوى اسلام در سال پنجم بعثت ندارد.
3. این حدیث در بسیارى از کتب اهل سنت از جمله «تاریخ بغداد» و «صواعق ابن حجر» و «کنز العمال» و کتب دیگر آمده است .
4. مضمون این حدیث را گروهى از دانشمندان اهل سنت از جمله «طبرى» در «ذخائر العقبى» نقل کرده است.
5. سوره فصلت، آیه .30
برترین بانوى جهان فاطمه زهرا(س) ،آیت الله مکارم شیرازى


نوشته های دیگران ()
نویسنده متن فوق: » علیرضا ( سه شنبه 86/4/12 :: ساعت 10:49 عصر )
»» آخرین تصمیم یونسکو درباره حرمین عسگریین

سامرا میراث مشترک جهانی اعلام شد

مهندسان ایرانی و تیمی از هنرمندان شیرازی بسرعت در حال آماده سازی طرحهای خود برای تجدید بنای این بارگاه هستند

گروه فرهنگ و هنر:

نمایندگان کشورهای جهان در نشست کمیته آثار تاریخی جهان,شهر تاریخی سامرا را میراث مشترک بشری اعلام کردند و خواستار حفظ و بازسازی آثار تاریخی این شهر شدند.

در بیانیه کمیته یاد شده,بارگاه و حرمین امامان شیعه,اماکن درخشان این شهر توصیف شده و با توجه به تخریب این بارگاه در 2 عملیات تروریستی جداگانه,این شهر در شمار آثار مشترک جهانی در حال تخریب طبقه بندی شده است.سازمان علمی,فرهنگی و آموزشی ملل متحد (یونسکو) 80 درصد اماکن تاریخی سامرا را نیازمند بازسازی اعلام کرده است.

اعلام سامرا به عنوان میراث مشترک بشری در معرض تخریب,وظایف جدید و مهمی را در برابر دولت عراق,اشغالگران این کشور و نیز جامعه جهانی قرار میدهد و با بیانیه اخیر یونسکو,بازسازی هر چه سریع تر حرمین عسگریین (ع) به یک مطلب بین المللی تبدیل شده است.

اگر چه مسائل سیاسی و اعمال نفوذ اشغالگران در این اقدام بی تاثیر نیست,ولی باید توجه داشت: صدور این بیانیه,تاکیدی دوباره بر این مطلب است که تعرض به بارگاه های مقدس در عراق,تعرض به مقدسات همه بشریت محسوب می شود و باید تمامی کشورهای جهان بخصوص کشورهای عربی در این ماجرا از حالت انفعال خارج شوند.

یونسکو به دنبال تعرض مجدد به بارگاه امام هادی (ع) و حسن عسگری (ع) با صدور بیانیه ای شدیداللحن این اقدام ضد بشری را محکوم و اعلام کرد,برای بازسازی این حرمین,با دولت عراق قراردادی را امضا کرده است.

نوری المالکی,نخست وزیر عراق نیز پس از تخریب گلدسته های حرمین در سامرا با حضور در محل و بازدید از تخریب های حاصل از انفجار گفت:ما قصد داشتیم 2 روز دیگر بازسازی حرمین را آغاز کنیم و با تکرار تعرض به حرمین,مصمم هستیم در آینده ای بسیار نزدیک,کار را با قدرت و سرعت برای بازسازی و بهسازی هر چه کامل تر حرمبن عسگریین (ع) آغاز کنیم.

در همین حال,مهندسان ایرانی و تیمی از هنرمندان شیرازی نیز بسرعت در حال آماده سازی طرحهای خود برای تجدید بنای این 2 بارگاه اند که به دنبال 2 حادثه تروریستی در 2 سال پیش و امسال دچار آسیب های شدید و جدی شده اند. 

 



نوشته های دیگران ()
نویسنده متن فوق: » علیرضا ( یکشنبه 86/4/10 :: ساعت 6:24 عصر )
»» نهضت کربلا از دیدگاه اهل سنت

شمس‏الله صفرلکى

نهضت امام حسین(ع)از نادرترین رخدادهایى است که تفکر انسانهارا به خود معطوف داشته است و در تاریخ اسلام ارزش والایى دارد. شهادت حسین بن على(ع)حیات تازه‏اى به اسلام بخشیده، خونها رابه جوشش آورد و تنها را از رخوت خارج ساخت. امام حسین(ع)باحرکت قهرمانانه خود روح مردم مسلمان را زنده و احساس ذلت وزبونى و اسارت را که از اواخر حکومت عثمان بر روح جامعه‏اسلامى حکمفرما شده بود، تضعیف کرد.
آنچه امت اسلامى از زمان وقوع این حادثه عظیم تا امروز بر آن‏متفق است، این است که انقلاب کربلا هیبت و ابهت اسلام را که به‏علت‏حاکمیت فرمانروایان ضعیف النفس و تحقیر ارزشها و مقدسات‏دینى رو به افول گذارده بود، احیا کرد. حرکت امام حسین(ع)،حرکتى است مستمر براى همه نسلها و همه عصرها است.
این انقلاب تنها انقلابى است که اگر کلیه صحنه‏هایش چنان که‏بوده، تصویر شود، هیچ کس نمى‏تواند از بروز احساسها و عواطف‏فطرى‏اش جلوگیرى کند; زیرا این فاجعه به قول شافعى دنیا رالرزانده و نزدیک است قله کوهها را آب کند.
حادثه کربلا در میان اهل تسنن موجى ایجاد کرد که زبان و قلم‏دانشمندان آنان گاه ناخواسته و زمانى با شجاعت‏به توصیف وتجزیه و تحلیل آن پرداخته است. شوکانى در کتاب «نیل الاوطار»در رد بعضى از سخنوران دربارى مى‏گوید: به تحقیق عده‏اى از اهل‏علم افراط ورزیده، چنان حکم کردند که:
«حسین(ع)نوه پیامبر که خداوند از او راضى باشد. نافرمانى‏یک آدم دائم الخمر را کرده و حرمت‏شریعت‏یزید بن معاویه را هتک‏کرده است.» خداوند لعنتشان کند، چه سخنان عجیبى که از شنیدن‏آنها مو بر بدن انسان راست مى‏گردد.
تفتازانى در کتاب «شرح العقاید» مى‏نویسد:حقیقت این است که رضایت‏یزید به قتل حسین(ع)و شاد شدن اوبدان خبر و اهانت کردنش به اهل‏بیت پیامبر(ص)از اخبارى است که‏در معنى متواتر است; هر چند تفاصیل آن متواتر نیست. درباره‏مقام یزید بلکه درباره ایمان او که لعنت‏خدا بر او و یارانش‏باد. توافقى نداریم.
جاحظ مى‏گوید: منکراتى که یزید انجام داد، یعنى قتل حسین(ع)وبه اسارت گرفتن زن و فرزند او و ترساندن اهل مدینه و منهدم‏ساختن کعبه، همه اینها بر فسق و قساوت و کینه و نفاق و خروج ازایمان او دلالت مى‏کند.
بنابراین، یزید فاسق و ملعون است و کسى که از لعن او جلوگیرى‏کند، نیز ملعون است.
ابن حجر هیثمى مکى در کتاب «الصواعق المحرقه‏» مى‏نویسد: پسرامام حنبل در مورد لعن یزید از وى پرسید. احمد در جواب گفت: چگونه لعنت نشود کسى که خداوند او را در قرآن لعن کرده است.

آنجا که مى‏فرماید: «فصل عسیتم ان تولیتم ان تفسدوا فى الارض و تقطعوا ارحامکم‏اولئک الذین لعنهم‏الله‏» و چه مفاسدى و قطع رحمى از آنچه یزیدانجام داد، بالاتر است؟!
عبدالرزاق مقرم در کتاب «مقتل الحسین‏» مى‏گوید: به تحقیق‏گروهى از علما از جمله قاضى ابویعلى و حافظ ابن الجوزى وتفتازانى و سیوطى در مورد کفر یزید نظر قطعى داده‏اند و باصداقت تمام لعن او را جایز شمرده‏اند.
مولف کتاب «شذرات الذهب‏» مى‏نویسد: در مورد لعن یزید، احمدبن حنبل دو قول دارد که در یکى تلویح و در دیگرى تصریح به لعن‏او مى‏کند. مالک و ابوحنیفه نیز هر کدام هم‏تلویحا و هم تصریحایزید را لعنت کرده‏اند; و به راستى چرا این‏گونه نباشد و حال‏آنکه او فردى قمار باز و دائم الخمر بود.
شیخ محمد عبده مى‏گوید: هنگامى که در دنیا حکومت عادلى وجوددارد که هدف آن اقامه شرع و حدود الهى است و در برابر آن‏حکومتى ستمگر است که مى‏خواهد حکومت عدل را تعطیل کند، بر هرفرد مسلمانى کمک کردن حکومت عدل واجب است; و از همین باب است‏انقلاب امام حسین که در برابر حکومت‏یزید که خدا او را خوارکند. ایستاد.
از سبط بن جوزى در مورد لعن یزید پرسیده شد. او در جواب گفت: احمد حنبل لعن او را تجویز کرده است، ما نیز به خاطر جنایاتى‏که درباره پسر دختر رسول خدا مرتکب شد، او را دوست نداریم; واگر کسى به این حد راضى نمى‏شود، ما هم مى‏گوییم اصل، لعنت کردن‏یزید است.



حادثه کربلا چنان در قلوب نفوذ کرد که بسیارى از بزرگان اهل‏تسنن آن را در قالب شعر مطرح ساخته، اندوه خویش را ابرازکردند. امام شافعى که در دوستى اهل‏بیت زبانزد است. درباره‏نهضت کربلا چنین سروده است:
قتیل بلا جرم کان قمیصه صبیغ بماء الارجوان خصیب نصلى على المختار من آل هاشم و نوذى بنیه ان ذاک عجیب لئن کان ذنبى حب آل محمد(ص) فذلک ذنب لست عنه اتوب هم شفعائى یوم حشرى و موقفى و بغضهم للشافعى ذنوب
حسین(ع)کشته‏اى بى گناه است که پیراهن او به خونش رنگین شده وعجب از ما مردم آن است که از یک طرف به آل پیامبر درودمى‏فرستیم و از سوى دیگر فرزندانش را به قتل مى‏رسانیم و اذیت‏مى‏کنیم!
اگر گناه من دوستى اهل‏بیت پیامبر است، پس من هیچ‏گاه از آن‏توبه نمى‏کنم.
اهل‏بیت پیامبر(علیهم السلام)در روز محشر شفیعان من هستند واگر نسبت‏به آنان دشمنى داشته باشم، گناهى نابخشودنى است.

                                                                       ماهنامه کوثر شماره 38

 



نوشته های دیگران ()
نویسنده متن فوق: » علیرضا ( شنبه 86/4/9 :: ساعت 10:55 صبح )
»» شفای جوان فلج

شفای جوان فلج

در یکی از شبهای هفتم یا هشتم محرم سال هزار و چهارصد و پنج هجری قمری بود مردم دسته دسته به حسینیه وارد می شدند و مجلس خود به خود شکل می گرفت سکوتی آمیخته با احترام و توسل بر مجلس حاکم بود که ناگاه جوانی را که افلیج و پریشان حال بود بر چرخی نشانده بودند آمدند که گاهی ساکت و بهت زده و به مردم نگاه می کرد و زمانی همچنان آشفته و طوفانی می شد که به مردم اطراف خود حمله ور می شد و کسی را که چنگ خود می گرفت دیوانه وار لباسهایش را پاره پاره میکرد بطوری که فامیل و بستگان جوان بیمار از مردم عاجزانه میخواستند تا به او نزدیک نشوند بنده پرسیدم چرا این جوان با این وضع را به خانه اش نمی برید؟ گفتند او را آورده ایم به حسینیه تا شفایش را بگیریم.

گفتم پس او را ببرید داخل حسینیه گفتند اگر به حسینیه برود نظم و آرامش جلسه را بهم می زند و مردم را پریشان می کند اما امام حسین علیه السلام به پناهندگان بینوای خود در موردی و محلی لطف می فرماید و حاجت روا می کند.

ساعتی نگذشت که مجلس رسمیت پیدا کرد و آرامش توام با روحانیت بر مجلس حاکم شد در آن زمان یکی از منبری های معروف منبر می رفت و با روح ولایتی مخصوص به خود شور و هیجان به مردم می داد و جامعه را به معارف اسلامی و ولایت و محبت ائمه هدی بویژه امام حسین علیه السلام آشنا میساخت لذا در گرما گرم مصیبت و حالت عزا و توسل انقلابی به خویشان و بستگان آن جوان بیمار دست داد بطوری که به جوان نظر افتاد ناگاه جوان معلول از چرخ خود به زیر آمده و با تعجب و حیرت میگفت چرا مرا با چرخ آورده اید و اینجا چه حسینیه ای است؟ که یکمرتبه صدای هماهنگ سلام و صلوات از مردم و اطرافیان برخواست و لباسهایش را برای تبرک می بردند و هم اکنون آن جوان به صورت مردی برومند در مقابل حسینیه واقع در خیابان سلمان فارسی در یک مغازه خیاطی به کار مشغول می باشد.

 

برگرفته از کتاب کرامات الحسینیه   ص 100 ج 2  نوشته علی میرخلف زاده

 

 

ما دل به عنایت تو بستیم حسین

                                           وز جام ولایت تو مستیم حسین

کی مست تو در آتش دوزخ سوزد

                                           ما سوخته عشق تو هستیم حسین



نوشته های دیگران ()
نویسنده متن فوق: » علیرضا ( پنج شنبه 86/4/7 :: ساعت 6:0 عصر )
<      1   2   3   4      >
»» لیست کل یادداشت های این وبلاگ

چه آشنا می نمایی ای غریبه
[عناوین آرشیوشده]